Animals

Akwaba (aka, welkom!) lieve mensen!

Eigenlijk is dit weekend n beetje in de soep gelopen allemaal. Vrijdag lekker gerelaxed, t was namelijk vakantie! Dat is iets waar ze hier veel aan doen...vakantie houden. Goed te doen! Lekker gelezen bij t zwembad. Maar ook gestoken door een of ander rot beest, waar ik dus een dikke allergische reactie op kreeg de volgende dag. Ik weet niet wat t was, maar ik voelde t niet steken en nu heb ik echt een been wat opgezwollen is op vijf plekken. En door de hitte werd t alleen maar erger. T jeukt! Niet normaal.
Zaterdag zou het een drukke dag worden. Om 8 uur 's ochtends moesten we bij Aiesec Instec verzamelen, omdat Jean-Luc en Gerard ons daar zouden opwachten. We kwamen aan en daar zat alleen Jean-Luc, t wachten was dus op Gerard. Wij wisten namelijk de weg niet in Bassam, waar het huis van Adia was. Dus zij moesten echt mee. Uurtje later, twee uur later....pffff en uiteindelijk was het half 12 eer dat we in de bus zaten naar Bassam. Ik had ondertussen een mega dik been, wat ik probeerde te 'ontzwellen' door middel van een zakje bevroren passie-vrucht drinken. T hielp iets, vooral tegen de jeuk. Ik had wel pillen bij voor een allergische reactie maar die hielpen ook niet echt. Nestosyl....hielp ook niet geweldig.
Goed uiteindelijk waren we een uurtje later aangekomen bij Adia. Waar we erg hartelijk ontvangen waren. Ze hadden er erg naar uitgekeken. Haha, was zo grappig. De avond van te voren, kreeg ik nog een telefoontje van Adia.Ze wilde zeggen hoe leuk ze het vond dat we kwamen, een goede nacht wensen en tot morgen zeggen. Vervolgens zei ze, mijn moeder wil je ook nog even aan de telefoon...een hoop gelach aan de andere kant van de lijn. Praten met la blanche! Haha en de lol kon niet op, want vervolgens kreeg ik ook nog haar broer aan de lijn. Allemaal om een goede nacht te wensen en hoe leuk ze het vonden dat we kwamen. Erg lief. Toen we aankwamen, kregen we lekkere koude zakjes water, en een bak met kleine bruine ronde dingetjes om te eten. Ik had geen benul van wat t was, erg leuk altijd om dat soort dingen te proberen. Blijkt dat het een soort harde cake bolletjes waren, ze noemen t Gateaux merveilles. Erg lekker. Iedereen moest ons even aanraken en zoenen, de vrouwen dan. En t leek alsof ze in de zevende hemel waren. Het was een erg leuk ontvangst. En ons humeur was gelijk een stuk beter, want we waren behoorlijk chago op die Gerard, die uren later aan kwam kakken. Wij vonden het haast niet meer de moeite om te gaan en vet lullig, want wij hadden gezegd dat we om acht uur 's ochtends hier vertrokken. We moesten namelijk weer op tijd terug voor het concert van Sean Paul, wat weer in Abidjan was! Veel foto's gemaakt met de familie, zoals jullie hebben gezien bij t vorige verhaaltje. Adia is echt een hele lieve meid en ik ga er zeker nog een keertje heen. Ze zijn best modern, qua normen en waarden. Haar moeder is 39 en woont alleen met drie zoons en Adia. Haar man had haar verlaten voor een meisje zo jong als Adia zelf en is naar Frankrijk vertrokken. Ongekend. Dus de man van huis en dat is meestal iets heel positiefs hier. Alle gekke en kromme regels vallen dan weg. T was erg gezellig, jammer dat we zo snel weg moesten. We zijn ook nog ff naar het strand geweest met hen. Ondanks dat mijn been echt HUGE werd, heb ik ervan genoten!
Op een gegeven moment zei die sukkel die zo laat was, Gerard, dat t concert niet door ging. Dat hij dat gehoord had van iemand en dat die het op de radio had gehoord. Ja...whatever dachten wij. Net alsof we jou gaan geloven. Je wel zeker dat we blijven....dachten we. Wij waren natuurlijk vastbesloten om op tijd terug te gaan. Niemand zou ons tegen houden om naar Sean Paul te gaan. Maar helaas...we waren helemaal ready to go, horen we dat t concert postponed is. Uitgesteld....ok en naar wanneer? Niemand heeft enig idee. Handig. Moeten we nog maar zien, anders geld terug eisen. Wordt nog wat!
Zondag wilden we naar het strand in Assinie en naar een soort Crocodile-Zoo samen met Tamara en Deol, haar man. Eerst dat dus, rondleiding gehad. Was erg leuk, soms een beetje eng...maar ik heb een krokodil vast gehouden en een BOA!!!!???!!!! JA ECHT. Ik heb bewijs meegenomen voor degene die me niet geloven ;). Verder stonden ze erop dat ik op een reuzenschildpad ging zitten. Ik probeerde nog...maar ben ik niet veel te zwaar? Tis zonde voor dat beestje. Neej, het moest en ik was veel te licht, dus ik kon er helemaal op gaan zitten. Ja goed, dan maar geprobeerd, wilde niet helemaal gaan zitten, totdat hij opeens begon te lopen en ik me evenwicht verloor. En tuurlijk maakte Ilse NET op dat moment een foto. Hilarisch dus, check maar! Die slang om me nek vond ik toch niet helemaal grappig. Doodeng! Ik probeerde te lachen, maar dat lukte eerst niet. Die foto heb ik er maar niet op gezet...lijkt of ik denk dat ik dood ga! Haha!
Na de Zoo, gingen we naar t strand in Assinie. Heel mooi strand, wit zand, lekker hoge golven en we hadden veel lol met Tamara en Deol, Lekker gechilled, gegeten, gezwommen voor zover dit kon, want de stroming was erg sterk, gelachen en volleybal gespeeld. Met mijn been ging t ook een stuk beter, dat zoute water hielp goed, de jeuk ging ook weg. De dag vloog voorbij en toen we 's avonds naar huis wilden gaan, waren we allemaal ook erg gaar. Wij weg rijden, rond een uur of 6/7 en toen kwam het hoor. Wat een chaos. Een tweebaansweg, moet je voorstellen, er is maar 1 weg naar Bassam, om heen en terug te rijden. Wat doen die sukkels hier?!? Gewoon een plekje zoeken voor hun auto op de weg, om toch verder te kunnen rijden. Uiteindelijk, het resultaat: VIER rijen auto's 1 kant op. Tegenliggers waren de lul, die konden er gewoon simpelweg niet langs. Aan beide kanten van de weg was er woud, palmbomen en struiken. Pikdonker en overal auto's. Het zag ernaar uit dat we hier voorlopig niet weg kwamen. Uren. Het 'grappige' was nog, dat het blijkbaar zuipfestijn is met Pasen, want werkelijk iedereen was LADDERZAT. Ik weet niet wat ze allemaal gebruikt hadden...drugs...ik weet niet wat, maar ze waren idioot allemaal. En gedroegen zich zodanig dat t levensgevaarlijk was. Ze sprongen op bussen, hingen aan bussen, auto's, klommen op auto's, sloegen op willekeurige auto's. T was een raar sfeertje, waar je je niet geheel veilig in voelt. Om het zachtjes uit te drukken. Gelukkig zaten we in een auto, met de deuren op slot. En hadden we 1 'bodyguard' haha, Geol. Iedereen vond t natuurlijk wel interessant drie blanke dames in een chaos van auto's. Gelukkig dat hij er was. Hij woont al 10 jaar in Afrika en spreekt heel goed Frans en nog belangrijker, hij weet heel goed hoe hij met de bevolking om moet gaan. Op een gegeven moment stonden we er al zo lang, dat Ilse zin kreeg in een sigaret en besloot om uit het raam te gaan roken. Haha, dat werd gelijk een probleempje. Er kwamen natuurlijk gelijk mannen aan, ladderzat die haar sigaret af wilden pakken en weet ik veel wat schreeuwden. Beter raam dicht Ilse, en dat deed ze dus ook snel. Toen werd hij boos en stapte Deol even uit de auto om dat even te regelen. De zatte man vroeg, waarom ze haar raampje snel omhoog deed. Waarop Deol antwoordde dat wij zijn drie vrouwen waren en dat hij had gezegd dat we dit moesten doen. Wat? Heb je daar een probleem mee? Haha, oef! Nee, toen had hij RESPECT voor m!!!! Oh my god!
En sorry dat ik het zeg, maar hoe iedereen tekeer ging, dat maak je in Nederland nog niet eens mee als Nederland van de hele wereld zou winnen met de voetbal! Ongekend! Totaal niet uitkijken, totaal onbeheerst. Wat als iemand een hartaanval krijgt ofzo, er kan niet eens een ambulance bij komen. Ga je gewoon dood. Omdat die sukkels gewoon door rijden op de plekken waar het kan. Geen regels, ze doen wat ze willen. Ze denken niet, ok, als we dit doen loopt later het HELE verkeer vast en wordt het helemaal EEN GROTE CHAOS. Neej, NU is wat telt. Als ze nu 5 cm door kunnen rijden, doen ze dat. Ookal rijden ze dan de berm in, en creeeren ze een vijfde rij op de kleine TWEEBAANSWEG!!!
Leven van dag tot dag...het bevalt me toch niet. Er moet toch iets van een middenweg zijn. Je moet toch tenminste een beetje nadenken over 'later'? Of dat nu een paar uur later is of een jaar. Vooruit kijken doen ze hier niet. Achteruit kijken evenmin, wat dan ook weer positief kan zijn. Maar het werkt niet. Door dit gedrag, blijft het land een zootje op vele vlakken. En het lijkt zo hopeloos om eraan te beginnen om te proberen om het te veranderen...
Bon, vier uur later, kwamen we thuis aan. Helemaal vies, van het strand nog de uren die we in een dichte auto hadden gespendeerd...kom je thuis...NO WATER. Shit zeg! Ook dat nog!
Dan krijg je wel ff een dipje :$. GOD!!!!!!!! KLOTE!!!!!!!!GVD!!!!!!!!

Dan, achja, morgen weer een dag, ben weer lekker veilig thuis aant kletsen met mon copains op de computer. Lekker weer alles eruitgooien! En dan is het ook weer weg en kan je lekker al je foto's bewonderen van het leuke dagje strand en trots zijn op mezelf dat ik een krokodil heb vastgehouden en een SNAKE!!!!
Goed he! Zelfs mijn angsten overwonnen!!!! Ok Ilse moest me wel ff erg overhalen bij die slang, maar ik heb het wel gedaan, met behulp van Ilse!!! Thnx meis!

Haha!

Nou, binnenkort heb ik vast weer een story to tell, dus laturss!!!!!



Kussies voor iedereen!
Mis iedereen nog steeds wel hoor :(