Mission POSSIBLE, niet als in die film ;)

Zoals jullie waarschijnlijk allemaal al vernomen hebben, heb ik het opgegeven bij die familie in Port Bouhet. Ik heb na lang nadenken en veel overwegingen de beslissing genomen om er weg te gaan. Donderdagavond heb ik mijn spullen gepakt en ben ik naar P&R gegaan, Die Nederlanders.
Ik vond het best lastig, wilde niet te snel opgeven, maar ik moest ook luisteren naar mijn gevoel en instinct. Die vertelden namelijk duidelijk: weg daar, zo snel mogelijk, aangezien het iedere dag erger werd. Er kwamen steeds meer mannen in het huis. Ik was gewoon een trofee voor de famielie, een kans voor de GEHELE buurt Port Bouhet, een kans op een ticket naar Les Pays-Bas. Ik sliep er niet en het was steeds een gevecht om geld. Ze vroegen er steeds om en ze ripten op elke mogelijke manier mijn geld.
Iedereen is erg blij met mijn besluit, en ik nu zelf vooral ook. Ik slaap weer...OP een BED! Ik kan weer normaal eten en het is een erg fijne en gezellige sfeer. Een veilige basis. Dat is iets wat ik erg gemist had en ik ben me er nu erg van bewust hoe erg ik en eigenlijk de hele wereld dit nodig heeft. Een thuis, een veilige haven. Want het is echt hard, keihard als je dit niet hebt.
En ik praat nu gewoon met de chauffeur frans, gaat prima!
Goed, de verhuizing is goed verlopen, zonder problemen verder. Missie geslaagd! Nadat ik had verteld tegen mijn familie dat ik ging, 'wegens de transport kosten' en dat ik echt per direct ging, omdat ik 'moest oppassen op de kids'. Bullshit redenen dus, maar wel het veiligste om te zeggen. Van de vader (aka corrupte ZAK) moest ik alleen wel toestemming vragen aan zijn vrouw en een van zijn zonen. Verder vond hij het allemaal wel best. Zijn vrouw en zoon kwamen twee uur later en in die twee uur werd ik belaagd met vragen en geboden om twee zoons naar Nederland te krijgen, email-adressen te regelen, en ze wilden langs komen in het huis. Ik had gewoon moeten zeggen, daar is de zee, spring erin en zwem....all the way naar les Pays-Bas...dan komt alles goed! Maar ik hield me gewoon weer lekker van de domme, na mijn tevergeefse poging om uit te leggen dat het niet zo simpel kon allemaal.
Ik ben dus gewoon verhuisd, echter mr. L die was boos, en daar heb ik net zo ongeveer 1,5 een discussie mee gehad. Maar ik krijg het al onder de knie, wat hij kan, kan ik ook (maar dan tuurlijk veel beter!). Hij vond dat ik geen respect voor hem had, dat ik niet naar hem had geluisterd, dat ik op hem moest wachten en dat hij verantwoordelijk voor mij was. Ik moest keihard lachen, are you kiddin me? Ja, laten we het hebben over respect...lijkt me interessant! Verantwoordelijk voor mij? JAH JOH? Ik ben de enige die verantwoordelijk is voor mij. Heel erg verantwoordelijk zeg, informatie verschaffen waar geen reet van klopt, niet komen opdagen op afspraken, uren te laat komen, mijn werk niet geregeld hebben. Waar ben jij als je nodig bent? Altijd alles maar op laten knappen door anderen. Niks is geregeld. Erg gezond en logisch dus dat ik zelf het touw in handen neem, en mijn eigen beslissingen ga maken. Maar nee, dat kon allemaal niet het was een groot probleem. Hij moest het exacte adres hebben van waar ik nu verblijf en hij moest langs kunnen komen hier. Wat dus absoluut onmogelijk is, wegens veiligheidsredenen. Ik vertelde dat dit niet kon en toen was er een nog groter probleem, want dat moest echt, en snel, en het moest naar de ambassade gemaild worden in Nederland. En hij moest mij kunnen bezoeken als ik hoofdpijn ofzo zou hebben. BULLSHIT. De GRAPJAS. Ben je ooit wel eens langs geweest in Port Bouhet dan? Weet je nog dat ik zelfs tot op de dag dat ik vertrok, geen adres van jou heb gehad. Dat je mij gewoon op het allerlaatste moment ergens hebt gedropt. Ze hebben mijn adres niet eens bij de ambassade, omdat JIJ die niet hebt gegeven! Wat zij hebben, is het adres van Cocody, University.
Toen dacht ik, whatever, het is fuckin' warm, ik heb geen zin in deze eindeloze discussie, ik doe het gewoon op zijn manier, ik maak gewoon een koekie van zijn eigen deeg. Dus ik zei ok, ja, is goed, regel ik wel ff. Ja hoor PRIIIMA. Dat lukt me wel hoor die drie maanden, komt helemaal goed. Eerst weet ik het adres nog niet, dan ben ik het vergeten te vragen, dan heb ik het, maar ben ik het papiertje vergeten, maar hij ligt thuis...echt waar, dan heeft een hond mijn papiertje opgegeten, dan moet ik het adres opnieuw vragen en dan dacht ik dat ik het al had gegeven. Prima, dit spelletje kan ik ook goed spelen. Easy going, nooit op tijd komen en gewoon relaxed, me nergens druk om maken, want dat doen zij al helemaal niet. Dus is toch energieverspilling als ik dat wel ga doen. Vanaf nu:
Ik doe wat IK wil. Deze missie is MOGELIJK.
Dit voorgaande was allemaal nadat ik gisteravond om twee uur 's nachts Ilse had opgehaald van de airport met onze chauffeur. Dat was maar goed ook, want ook bij haar ging het eigenlijk al meteen mis. Een man zei dat hij haar op kwam halen en ze dacht dat hij van Aiesec was. Hij wist ook haar achternaam, maar dat had hij stiekem gezien op haar bagage-kaartje. Ze moest hem ff 40 euro dokken, later werd dit 25 euro. Ze vertrouwde het al niet en belde mij dus op. Had jij dat ook? Nee dat had ik niet, ze werd dus flink genaaid. Maar is allemaal goed gekomen uiteindelijk. Na een hoop gezeik, hij standvastig, wij standvastig, heeft hij t geld terug gegeven.
Ilse woont trouwens in Cocody, in een groot huis, met drie verdiepingen, ze heeft een eigen bed, eigen badkamer, tis schoon, in een leuke buurt, familie is erg aardig en vriendelijk, moslims (hier betekent dat dus veel respect en ze moeten niks van ons Atheistische Europeanen, dus zullen ons nooit lastig vallen). De familie is rijk, maar hebben gewoon een normale auto, normale tv, alles is normaal, niks is buiten proporties, wat hier meestal wijst op corruptie. Ziet er goed uit dus voor haar!
De volgende ochtend, vanmorgen dus, moesten we naar een opening van het ASK-program, over hiv/AIDS (le SIDA, VIH), een soort conferentie. Dit was erg langdradig, we verstonden de helft niet doordat ze veel te snel praatten en allerlei Afrikaanse dialecten gebruikten. Erg vermoeiend dus, vier uur lang, op bankjes die voor geen meter zitten, ik na een paar uur slaap, Ilse na 20 minuten slaap. Toen Ilse en ik aant fluisteren waren, om het nog een beetje leuk te maken, zei mr. L opeens heel geirriteerd:Ssshhht! Rot op! Ik zat daar om negen uur, precies op tijd, Ilse was er al om kwart over acht, te vroeg, en hij eneer kwam om kwart over tien aankakken! En het was zo belangrijk, we MOESTEN daar echt bij zijn. ONZIN.

Goed, mijn werk, bij M.E.SA.D, wat ik ook zelf geregeld had, schiet ook niet echt op. Ik zou er donderdag en vrijdag mogen werken. Donderdag werd ik om twaalf uur naar huis gestuurd, want degene die verantwoordelijk is voor aids, had een conflict met de politie op straat en kon niet komen. Ik kon daar dus niks doen. De volgende dag, t zelfde trieste verhaal, weer was de man er niet. Gelukkig was ik nog niet onderweg, maar stond dus wel om half zeven al weer naast mijn bed. Toen ben ik maar lekker meegegaan naar de school van Gitaantje en Victor, die hadden namelijk een soort van maandvoorstelling over Afrika. Erg leuk om te zien, al die kinderen met zoveel verschillende nationaliteiten! Daarna ben ik lekker gaan zwemmen met Gitaantje en Vic, nou begin ik al aardig bruin te worden, ben niet meer zo bleek!
Nu ga ik maandag voor het eerst bij een andere kiniek werken, AIEBEF, met hiv-vrouwen en kinderen. Er is waarschijnlijk een probleem, niemand spreekt een woord engels! Ben benieuwd of ik daar iets kan doen!

Vandaag was de B-DAY van Victor en dat was een erg gezellige en drukke bedoeling. Heel veel kids, en veel aardige mensen ontmoet de allemaal veel ervaring hebben met werken in het buitenland, en vooral in Afrika. De een werkte voor de VN, de ander bij Artsen Zonder Grenzen, wat me overigens erg gaaf lijkt! Ga ik toch eens wat meer info over zoeken! En veel ervaring in vrijwilligerswerk, erg leuk om met al die mensen te kletsen dus. En Jos, pap van Mars, weet je wie ik hier ook ontmoet heb, de enige Nederlander die hier bij Cargill werkt, buiten zijn baas en zijn vrouw om. Die zei ook meteen, jezus, nee, je kan echt niet in Port Bouhet wonen. Dat is gewoon de kat op het spek binden! Erg fijn om te horen...ben zo blij dat ik daar weg ben! En P&R en Gitaantje en Victor hadden ook nog een verrassing voor mijn verjaardag, een cd van Alpha Blondy, die woont hier namelijk en een boek over Cote D'Ivoire. En ook nog, helemaal geweldig, een MARSEPEIN TAARTJE in de vorm van een HARTJE!!! Zo lief!!! Hmmmmm!

Nu ben ik echt kapot, ik ga lekker uitslapen en bij tanken!

Jullie gaan van me horen! Laturzzz
Ik blijf schrijven!

Kussie, Sheera


Ps.
Dees, jij kan altijd zo goed voorbeelden terug halen van 'vroegah' he! Lag helemaal in een deuk! Maar had je smsje niet gehad, dat ligt aan hier, ik heb er al meerdere niet gekregen...wat stond erin dan? Je maakt me nieuwsgierig!!! Mis je wel hoor meis! )L) you en een knuf voor Daan met veel suc6 voor zijn nieuwe baan!

Lieve Faye, je tekening was allemachtig prachtig! Ik mis jou ook hoor lieverd! Heb je mijn foto's al gezien? Ziet er niet uit he? Ik zal snel leuke foto's doorsturen! En wie heeft er gewonnen met idols? Kussie!

Lies, Mars & Smitje, ik mis jullie ook erg hoor! We gaan elkaar nog vaak spreken he, via internet!! Kussie!!
Ennuh, Nickyboy!!!! Happy B-DAY, Bon anniversaire, feliz cumpleanos! De slingers hangen al op hoorde ik van lies!! Kussie! Geniet van je daggie!!!

Lieve Leen! Jij pakt ook altijd die woorden die precies kloppen he! Groetjes aan Johan en Max, kussie! Ciao bella!

Jenny, was wel een big-ass-telefoongesprek he?! Erg fijn! Ennuh tis echt 10 cent per minuut hoor! Dont worry ;)
Dikke kus!

Anja, mijn hart draaide cirkeltjes, was aant tollen zegmaar! Lief dat jullie zo meeleven! Hele dikke kus, ook voor Kev, Peter en mijn sweetie Rais!

Pap, Mam, Faye, Faab, Raf, Joon, mis jullie erg! Ben blij dat jullie mij zo goed volgen!! Kussie! Oh, ja en ik ga snel leuke foto's sturen!!

Jessie girl! Gewoon in Lanzarote he, jij?! Ik denk dat ik hier maar zo'n roeibootje neem, ff jouw kant op, alles is mogelijk hier, dus dat vast ook! Tot in de zomer!!! Kussie

Marie en Rick, wow super CAR!! Daar gaan we wel in cruisen hey marie! En gefeliciteerd met je nieuwe baan! Jammer voor die andere, maar dat kan altijd nog he, gewoon ff aan je engels werken! Kussie

Hey Sanne, nichtje van P&R, ik heb ook al veel over jou gehoord, ben blij dat ik nu hier zit en ik ga zeker proberen er iets van te maken hier en genieten!!
Groetjes Sheera