De bus

Nog een indruk van de bus op vrijdag middag, te Port Bouhet (verblijf vorige familie):
Ik was aan het lezen en hoorde een hoop kabaal. Nieuwsgierig als ik ben, wilde ik erg graag weten wat dat geschreeuw allemaal te betekenen had. Aangezien het leek alsof het zich recht voor onze poort afspeelde. En dit was het geval. Ik deed de poort op een kier en keek. Vol verbazing. Wat bleek er reed een bus voorbij, niet de eerste aan het geschreeuw te horen. Maar wat was nu het probleem, de bus was vol. Niet vol, Nederlands vol, maar echt VOL. Er kon geen persoon meer bij. Dit wist de buschauffeur neem ik aan, dus wat deed hij, hij reed volle kracht vooruit. Recht door de stoet mensen die allemaal naar huis wilden op een vrijdagmiddag. Het was rond vijf uur namelijk. Honderden mensen moesten en zouden met die bus mee. Maar hij was vol...ja, pech zou je denken. Dan maar de volgende. Ook al is dat een uur of twee uur later, ja, vol is vol toch?! Niet dus. Wat deden ze nu? Mensen probeerden op die bus te jumpen. Op een bus springen....bij speed, die film met Keanu Reeves :), zo ongeveer. Alleen verliep daar alles voorspoedig...Hier dus niet. Wat wil je ook, een bus die keihard door rijdt, niet van plan is te stoppen, zo'n 40 km/uur....en dan jumpen....ja lukte niet dus he, van alle kanten probeerden ze het, aan de achterkant, aan de zijkant (nog net niet niet aan de voorkant, dan zou ik t namelijk een suicide-jump noemen). Ik schrok me helemaal dood. En helemaal toen een man/jongen weer net zo hard terug viel als hij erop sprong. Arm helemaal uit de kom! Ik schrok me dood, je hoorde de klap gewoon. Zo hoorde ik nog meer mensen vallen, maar van achter de gesloten poort....

Zo primitief....dat was een eerste gedachte....ik snap het niet, waarom doen ze dat nou? Wacht dan op een andere bus, is toch levensgevaarlijk? Wat schiet je ermee op? Ik kon het niet begrijpen...nog steeds niet...