Guilty

Bon, zaterdag, 08-03-08, iets wonderbaarlijks gebeurd...Sheera mee doen aan de Hache (HHH), vraag me niet waar het voor staat, compleet vergeten na 1,5 uur keihard gelopen te hebben, ff 2 minuten stop, drankje naar binnen geworpen en dan weer doorknallen. Bon, de Hache dus. Een soort groep die wekelijks bijeenkomt om zich te gaan afbeulen pal onder de gloeiend hete, brandende zon. 35 graden, beesten, bossen, struiken, reuzenmieren, beesten waarvan ik het bestaan niet van wist, schorpioenen blijkbaar. maar die heb ik niet opgemerkt hoewel ik elk bewegend iets sterk in de gaten hield gedurende de hele promenade! Ilse en ik gingen ook mentaal in die negatieve spiraal en we konden elkaar alleen maar verder naar beneden trekken...we zonken, konden alleen maar mopperen en tieren...
Dit alles met dank aan 1 persoon...Arnold, van de Cargill.
Dit werd m natuurlijk eerst totaal niet in dank afgenomen. T begon al na 5 minuten...droog, warm, berg op berg af....niet relaxed. Ik dacht serieus na 5 minuten, ok nu kan ik nog terug, straks niet meer. Maar eigenwijs als ik ben, ga ik dan natuurlijk ook niet opgeven. Stel je voor! Dan is mijn drive toch net iets te groot. En daar kwam bij dat ik een man zag lopen die ongeveer vijf keer zo dik was als ik, 100 jaar ouder, die VOOR ons liep. Niet dus he, die moest dus zo spoedig mogelijk worden ingehaald. En hij is op de foto gegaan, ok niet geheel vrijwillig, we hebben dit door middel van een klein stiekem plannetje kunnen verwezenlijken ;) AKA net doen alsof Ilse een foto maakt van een overdreven poserende sheera, vervolgens de lens net ietsjes opschuiven...en SMILEE!!! Ow wat was die man doorweekt. Ja, we moesten toch ergens onze lol vandaan halen.
Wij hadden ons erg goed voorbereid, tot pleisters en alcohol doekjes aan toe, veel water, zonnebril, mp3, telefoon, petje, zonnebril, zonnebrand, deet voor de muggen, fototoestel, kortom alles. Arnold haalde ons op en ik moet zeggen dat ik er best zin in had...in de auto was het heerlijk, lekker om ff weg te rijden uit de stad.
T begon al, dat die tassen meenemen volgens Arnold echt niet kon. Ok..improviseren, wat is echt echt nodig? Water, petje mp3, telefoon, voor ALS ik ergens in de bouche sta en ik ben de groep kwijt en de papieren snippers die de route aan geven...EN een fototoestel. HET ultieme bewijs; Sheera heeft dit echt daadwerkelijk gedaan!
Ik weet eigenlijk ook niet meer hoe hij me overgehaald heeft en WHAT I WAS THINKING! De Hache? WANDELEN?! T idee, ff weg uit de stad, stond me erg aan. Er ff uit zijn. Goed lopen, lopen, lopen, moet je nagaan, Arnold ging rennen...nou, dan kon je me echt van de grond oprapen en naar huis dragen. Continu was ik me er nadrukkelijk van bewust dat we door bossen liepen...spinnen. Serieus die moeten hier zitten. Geen een gezien, maar ze zaten er en schorpioenen...lekker dan! En het was zo heet, er kwam maar geen einde aan. Arnold had, om ons niet geheel te ontmoedigen, gezegd dat er na zo'n 40 minuten ongeveer een stop was. Niet dus, 1,5 uur ofzo...voor hem waarschijnlijk wel 40 minuten, hij had gerend! Echt RESPECT.
Hij was wel nog gevallen, maar ja, wij mochten onze goed voorbereide tassen niet meenemen, dus geen alcohol doekjes, geen pleister! Dan maar met water ff schoonmaken! Want de ideeen van vliegen die op de wond gaan zitten enzo, gaan al snel voort als gedachten over zware infecties met de dood als resultaat ;) Maar relaxed...dont worry! Dat zit er toch ook wel in sinds ik hier ben. Overdreven gedoe allemaal. Komt allemaal door de GGD-SCARY-TORRIES.
Achteraf, nadat we de tocht tot zijn einde hadden gebracht...lekker wat hadden gedronken, relaxed zaten bij te komen, wat eten en kletsen....voelde ik me toch erg aangenaam...voldaan...toch maar wel ff 10 km getrotseerd en een Hache-ontgroening meegemaakt, een ervaring die niemand me ooit meer kan afpakken haha (zie foto, niet van ons, natuurlijk, wel die van Arnold ;)) Want hoe je het ook draait of keert....hij was guilty



Maar toch, Arnold, bedankt, je had toch wel een beetje gelijk...;)

Ik geloof dat ik dit vaker ga doen, voor hier dan alleen he!
No way dat ik dit thuis ga doen, doe ik wel als ik bejaard ben ofzo,